Mam te same odczucia.

To chyba oczywiste, że nie robili ich dla każdego, bo droższe cgi?

strasznie mnie to irytuje, zwlaszcza, że fakt jak blisko kazda osoba jest ze swoim dajmonem i jak dziwne jest widziec kogos bez dajmona, jest jakby kluczowe dla późniejszej fabuły, rozumiem że cgi drogie itp, ale nie rozumiem czemu nie użyli prawdziwych zwierząt które gdzieś by tam ze swoimi właścicielami po prostu istaniły na drugim planie.

True that.

Ojej, przed chwilą utworzyłam podobny wątek i nie sprawdziłam, czy ktoś to wcześniej zauważył.
To że statyści sobie chodzą po ulicy bez dajmonów to jeszcze nie tak źle, teoretycznie możemy przyjąć, że mają je w postaciach dość małych i schowanych, gorzej że w zasadzie nie widzimy dajmonów Ma Costy i Johna Fa chociaż są teoretycznie ważni dla fabuły.

Jest to moje pierwsze odczucie podczas oglądania tej serii. Pomijając trzy, może cztery główne dajmony, po reszcie nie ma praktycznie śladu w innych scenach, niż te, które bezpośrednio wymagają interakcji z nimi.

Brakuje mi tego w stosunku do filmu; Tam za grupą bohaterów biegł zawsze cały zwierzyniec. Gdy widzieliśmy pełną salę ludzi, przy większości krzeseł siedział jakiś futrzak. Tu niezależnie czy patrzymy na wielu ludzi z oddali, czy na dwójkę (zdawałoby się ważnych) bohaterów, próżno szukać ich dajmonów.

Oczywiście aż nazbyt dobrze rozumiem, że CGI jest drogie, sceny z modelami zwierząt skomplikowane i czasochłonne, a jednak to żadna wymówka gdy mowa o tak ważnym elemencie tamtego świata. Dajmony to nie jakiś element tła czy dodatek. To praktycznie najważniejszy element tej historii i coś co wyróżnia ją na tle innych.

Nikt nie narzuca też by obok statystów chodziły komputerowe lwy czy tygrysy, ale komu by szkodziło puścić gdzieś w tle dodatkowego psa, kota, konia czy osła, lub położyć ludziom na ramieniu fretkę, szynszyla czy węża. To nie są aż tak duże koszta i aż tak trudna rzecz jak na - ponawiam - praktycznie najważniejszy aspekt historii.

Tak więc bardzo duży minus dla serii. Powinniśmy mieć szansę odczucia tych więzi, zrozumienia wagi tych kroczących obok ludzi istot, a nie zastanawiać się gdzie one są.

Taak, dziwne to. A czy wiadomo, czemu nie każdy dajmon mógł mówić? Głównie chodzi o złotą małpę...